Miesiąc bez mięsa - cz. 2

Dzisiaj część druga i ostatnia opisu wrażeń z Miesiąca Bez Mięsa. Dowiecie się, jakie są nasze wrażenia po tym eksperymencie. Jak myślicie, zostaliśmy wegetarianiami?

Jeśli nie czytaliście poprzedniej części: Miesiąc bez mięsa - cz.1

Pewnie cały czas siedziałaś w kuchni...

E, nie ;)

Czasowo gotowanie wychodziło nawet krócej, bo wiele potraw z mięsem wymaga np.: długiego duszenia czy pieczenia. Warzywka są szczęśliwe po pół godzinie, maksymalnie. Przypiszę sobie teraz małą zasługę - sam pomysł na eksperyment zawdzięczamy Łukaszowi (serio serio), ale wykonanie jest moje. Wyszukiwanie pomysłów na fajne dania i ciekawych przepisów, no i później tworzenie cudów w kuchni jest dla mnie frajdą i przyjemnością. Nie-jedzenie mięsa nie oznaczało wcinania w kółko sałaty i marchwi.

Co do cen i cyferek na rachunku w spożywczym - nie ma różnicy. Kupujemy więcej warzyw i od czasu do czasu jakąś fajną rybkę. 

Jak samopoczucie?

Lepiej.

Nie-jedzenie mięsa daje trudne do opisania uczucie lekkości. Czasami po dużym mięsnym posiłku byliśmy ospali i zmęczeni, a na naszej pseudo wegetariańskiej diecie ten problem kompletnie zniknął. Nie byliśmy też zmęczeni, czym nas straszono. Często mieliśmy nawet więcej energii niż wcześniej! Mogliśmy bez problemu uprawiać sport - żadnych różnic. Przekonaliśmy się, że "trzeba jeść mięso żeby mieć siłę" - to taki babciny mit ;)
Jeśli to, co mam na talerzu może wpływać na samopoczucie - to w wersji wege czułam się świetnie.  

Efekty?

Naszą akcję podsumowaliśmy badaniami krwi. I wiecie co?

- wyobraźcie sobie dźwięk werbli -

Tadadaaam.... 

Nie ma różnicy.

Serio. Wyniki moich badań krwi są tak samo w normie, jak były wcześniej. Łukasz też zalicza te same cyferki. Naprawdę chciałam wstawić w tym miejscu jakąś głęboką, super chemiczną analizę i mały naukowy wywód, tyle, że... no nie ma na czym robić tej analizy ;) Wyniki okazały się być mało szokujące. 

Również nie zaobserwowałam żadnych zmian w stanie moich włosów, skóry, paznokci i przede wszystkim: wagi. Ważę tyle samo, co wcześniej.

Wiem, że miesiąc to za krótko, żeby oczekiwać jakichś spektakularnych zmian w organizmie, ale jednak... mogłyby być jakiekolwiek ;)

Co do samego zakończenia diety: 15 maja był dniem "w biegu" - od rana musieliśmy coś robić, ogarniać i załatwiać, nie mieliśmy czasu na nic i na śniadanie wskoczyliśmy na stację Orlen i... dopiero po godzinie zorientowaliśmy się, że wow, to było mięso. I nic się nie zmieniło. Nie zrobiło na nas wrażenia. Nie było tęczy i jednorożców. Nie było też uczucia "och, wreszcie, tak nam tego brakowało!" Po prostu.

I co teraz?

Podsumowując, powiem, że nie-jedzenie mięsa było fajną ciekawostką. Lekkostrawne posiłki to strzał w dziesiątkę. Trochę otworzyły nam się kulinarne horyzonty i mamy plan odżywiać się teraz zdrowiej, częściej nie jeść mięsa niż je jeść, włączyć do jadłospisu więcej ryb i nie bać się działu "Wege" z kart restauracji. Nie żałuję absolutnie i cieszę się, że wytrzymaliśmy i mieliśmy dość siły woli, by dokończyć to wyzwanie! Bo właśnie - dowodzi to naszej silnej woli, że można i da się i nie jest to nic specjalnie trudnego! No i w końcu mogę podyskutować z nawiedzonymi wegetariankami ;) 

I... to chyba tyle.

Jak to powiedział kolega Jakub: 

"Można się świetnie bawić na imprezie bez alkoholu...

...tylko po co?"

Można żyć bez mięsa - tylko po co? Skoro nie ma różnicy? 

Myślę, że już możecie przewidywać odpowiedź na pytanie: Czy chciałabym zostać wegetarianką?

Zdecydowanie... tygrysy wracają na polowanie!

Spodobały Ci się obrazki tygrysów? Wesprzyj WWF